ONU , KENDİN İÇİN AFFET..

ONU , KENDİN İÇİN  AFFET..
Affetmek, yaşanılan olayın etkisinden kurtulmak için, kişinin öncelikle kendisi için attığı bir adımdır. Affedemeyen kişi, yaşanılanları değiştiremez. En fazla bundan sonrası için ne yapacağını belirleyebilir. Olayın etkilerini, hayat boyu bizi etkilememesini, cebimizde taşımamamızı sağlar.  Affetmemenin bizi  nasıl etkilediğini görmek istiyorsak, olayı aklımıza getirip o an neler hissetiğimizi görebiliriz.  Eğer yoğun duygular yaşıyorsak hala affedemediğimizi gösterir. Ayrıca affedemediğimiz için o duyguları depoladığımızı, en küçük bir kıvılcım( onu görmek, tv de benzer haberler,başkasının başına geldiğinde, konuyla ilgili bir  haber vs.)  ile nasıl alevlendiğini görebiliriz. Oysa affetmemek,hem ruh sağlımıza bir yük, hem de ilişkinin devamı için koca bir engeldir. Ilişikinin ya iyileştirilmesi ya da bitirilmesi kararı da affetme sürecinin tamamlanması ile daha sağlıklı verilebilir.

Neden Affedemeyiz?

•        Affetmek istemeyen kişinin En büyük kaygılarından biri de aynı şeyi tekrar yaşamaktır. Bu nedenle çoğu zaman aynı şeyi tekrar yaşamamak için affetmek istemez. Olayı sıcak ve gündemde tutar. “unuttum sanma” mesajı verir.

• Afetmek istemeyen kişi, “ bu kadar basit olmamalı” diye düşünerek affetmek istemez. Bunun hemen affedilmesi ve gündemden kalkması halinde  yapanın yanına kar kalacağını düşünür. Bedel ödetmek ister. Bu olayın kendisi için ne kadar ağır  olduğunu  olayın etkisinin affetmemekle sürdürerek göstermek ister.
• Affetmeyen kişi, affetmesi halinde kendisinin, kendisine zarar verenin ve çevredeki insanların onu zayıf,gurursuz ve aciz olduğunu düşüneceğini  zannedeceğini düşündüğü için affetmek istemez.
• Affetmek istemeyen kişi, affederse hiç bir şey olmamamış gibi, ilişkinin yürümesi gerektiğini düşünür. “affedersem barışmam lazım “diye düşünür.
• Affetmek istemeyen kişi, bedel ödetmek ister. Diyetini ister.  Karşıdaki kişinin çabası ,daynaması ve bedel ödemesi ile hem kendisine verdiği değeri ölçer hem de ödeştiğini düşünür.
• Afffedemeyen kişi, yapılan davranışı kişiliğine  ve kendisini değersizleştirmeye yönelik bir saldırı olarak algılar.affetmeyerek değerini korumaya ve toplarlamaya çalışır.
  
  Peki affetmek nedir ?
   Aslında affetmek, öncelikle kendimiz için,ruh sağlımız için geçerli olan bir davranıştır. Affetsek de affetmesek de geçmiş yaşanılanı değiştiremeyiz. Sadece korunma ve kırılmanın yansımalarını yaşarız. Yukaridaki affetmek istemeyen kişinin düşündükleri aslında yanlış olanlardır. Insanlar affetmeyi taviz vermek olarak algıladıkları için affedemezler. Ayrıca, affedilmesi gereken kişinin de çaba göstermemesi ve hatasını kabul etmemesi de affetme sürecini engeller.öncelikle biz affedeceğiz.  Bunun yanında karşıdaki kişi bize değer veriyor, bizimle ilişkisini sürdürmek istiyorsa da onun da fazlasıyla özleştirisini yaparak hatasını Kabul ederek çabalaması gerekiyor.  Fakat karşımızdaki insane, hatasını Kabul etmezse, bizimle ilişkisini sürdürmek istemezse , hatta hatasını Kabul etmese bile bizim yine affetmemiz gerekir. Onunla ilişkimizi keserek de affedebiliriz. Yani affetme, karşıdakine bağlı olmadan yapılan bir çalışmadır. Mutlak olarak affetmemiz karşıdakinin çabasına bağlı olmamalıdır. Onıun çabası belki iletişim/ilişkinin devamına katkı sunabilir.
  
  Diğer yandan affetmeyerek, hata yapan kişinin bedel ödemesini sağlar, ödeşme mantığını ona aktarmış oluruz. “ben hata yaptım o da affetmeyerek bana bedelini ödetti”. Düşüncesiyle hata yapanda suçluluk, pişmanlık ve mahçubiyet duygularının önüne  geçmiş oluruz. Yani o affedilmeyerek hatasının bedelini ödediğini düşünür.
  
  Affetmek ;
• yaşanılan olayın duygusal etkisinden ve düşünsel patinajından kendimizi kurtarmaktır.
• Yaşanılan olaydan dolayı  kendimizi kesinlikle suçlamamaktır.
• Yaşanılan olayı,o günün şartlarıyla beraberalıp kendimizi de bizi üzeni de affetmektir.
• Affetmek,yaşanılanla ilgili kin,öfke,nefret, kızgınlık,kırgınlık gibi duyguları yaşamımız boyunca cebimizde taşımamaktır.(taşısak sanki neyi değiştireceğiz?)
•  Affetmek,yaşanılan olayın etkisinden kurtulmak, onun yarattığı duygulardan dolayı kurban rolünü üstlenmemektir.(affetmeyen insanlarda özgüven kaybı yaşanır)
• Affetmek,yaşanılan olayı kendine mal etmemek ve kendini suçlamamaktır. ( hak edecek ne yaptım dememektir).
• Affetmek, davranışın ,yapanın kendisiyle alakalı olduğunu kabul etmektir.
• Affetmek,barışmak değildir. Affederek de onunla iletişimimizi  bitirebiliriz.
• Affetmek, unutmak değildir.  Zaten zihnimiz yaşanılan hiç bir şeyi unutamaz.  Unutursak, tekrar tecrube etmiş olmayız.Ama doğru bir yorumlama şekli ile  etkilerinden ve yüklerden arınabiliriz.
• Affetmek, zayıflık değildir. Bir olay asla bizi yıkamaz. Kandırılmamız, aldatılmamız,hakaret uğramamız vs. insanoğlu herşeyle başa çıkacak potansiyele sahiptir. Olayın bizi kontrolüne almasına izin vermemeliyiz.
• Affetmek, olayın farkında olmak, ama bunun etkisinden çıkmaktır. Hayat boyu bizi etkilemesine izin vermemektir.
• Affetmek, kişinin hata yaptığında affedilmesini sağlar. Affet ki affedilesin.
• Affetmek zordur, mümkündür ve gereklidir
• Affetmek için kendimizi zorlamamalıyız. Affetmek çünkü bir süreçtir hemen karar verilemez.
• Affetmek dinen emrediliştir. (Affeden Allah’tır, insan ise Allah’a tabi olarak ve O’nun ahlakını taklit ederek affeder. Çünkü varlıkta hak sahibi olan mülkün sahibi de olan Allah’tır. İnsan gerçekte hak sahibi değildir. Bizim affedici olmamız esas itibarıyla bir lütuf değil, haddimizi bilmek demektir E.Demirli)
• Affetmek, artık bir şey hissetmemek değildir. Küçük duygu kırınları olabilir. Ama genel anlamda bir şey hissetmemektir.(öfke,kızgınlık,intikam kin..)
•  A'RÂF – 199.ayeti.  “Sen af yolunu tut, iyiliği emret, cahillerden yüz çevir.”
  
  Kendi mutluluğun  ve yüklerden kurtulmak için affet.
  Serhat YABANCI
  Aile-Evlilik-İlişki Terapisti